Parttimers die extra uren werken, maar niet boven het aantal uren van een fulltime contract uitkomen, krijgen vaak geen extra vergoeding voor die extra uren. Alleen als ze méér werken dan een fulltime werkweek, ontvangen ze een toeslag.
Volgens een uitspraak van het Hof van Justitie van de Europese Unie is deze regeling niet langer toegestaan. Op 29 juli 2024 oordeelde het Hof dat deze praktijk een ongerechtvaardigd onderscheid maakt tussen fulltime en parttime werknemers. Parttimers worden hierdoor benadeeld: als zij meer werken dan hun contractuele uren, krijgen ze geen toeslag, terwijl fulltimers dat wél krijgen voor extra uren boven hun normale werkweek. Dit verschil in behandeling is niet toegestaan, omdat het discriminerend is. Daarnaast kan het ook leiden tot indirecte discriminatie tussen mannen en vrouwen, als in een bedrijf relatief veel vrouwen parttime werken.
Werknemers kunnen met terugwerkende kracht een vergoeding eisen
Door deze uitspraak zouden parttimers voortaan recht kunnen hebben op een overwerktoeslag voor hun extra gewerkte uren. Sterker nog, werknemers kunnen dit recht met terugwerkende kracht opeisen, tot wel vijf jaar terug. Dit kan voor werkgevers flinke financiële gevolgen hebben.
Werkgevers moeten zich ervan bewust zijn dat zij medewerkers niet meer verschillend mogen belonen voor overwerk, zelfs niet als dat in de cao staat. Werkgeversorganisaties moeten hier rekening mee houden. Cao’s zullen na afloop van de looptijd op dit punt worden aangepast.
Is op de arbeidsovereenkomst een cao van toepassing? Volg dan de bepalingen in de cao, totdat deze wordt aangepast. Heb je een personeelsreglement of een arbeidsovereenkomst waarin overwerktoeslag is opgenomen waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen een parttimer en een fulltimer? Neem dan vrijblijvend contact met ons op. Onze specialisten denken graag met je mee!