Inwoner van Nederland die in meerdere landen werkt

Inwoner van Nederland die in meerdere landen werkt: wat te doen

In dit soort internationale, gecompliceerde situaties moet je nauwkeurig vaststellen in welk(e) land(en) je voor de werknemers sociale zekerheidspremies en in welk(e) land(en) loonbelasting moet inhouden.

Nederlandse loonbelasting

Het loon van een inwoner van Nederland met een Nederlandse werkgever is onderworpen aan de Nederlandse loonbelasting. Dat is de hoofdregel. Belastingverdragen die Nederland met andere landen heeft gesloten kunnen echter voor uitzonderingen of vrijstelling op deze Nederlandse regelgeving zorgen. Daarnaast kan een Nederlandse eenzijdige regeling ter voorkoming van dubbele belasting, deze heffing van Nederlandse loonbelasting beperken. Het kan hierbij gaan om werkzaamheden die in landen zijn verricht, waarmee geen belastingverdrag van toepassing is. Ga daarom per land waar de werknemer werkt, na of er een belastingverdrag van toepassing is en of je de Nederlandse eenzijdige regeling kunt toepassen.

Werken in een verdragsland

Werkt een werknemer in een land waarmee Nederland een belastingverdrag heeft gesloten, dan zal de loonbelasting moeten worden geheven in het land dat in het verdrag het heffingsrecht toegewezen heeft gekregen. Toets dit per land waar de werknemer werkt.

Normaal gesproken bepaalt een belastingverdrag dat het woonland belasting mag heffen over het arbeidsinkomen van de werknemer. De uitzondering is dat het werkland belasting mag heffen over (een deel van) het arbeidsinkomen als de situatie voldoet aan één of meerdere van onderstaande voorwaarden:

• De werknemer verblijft meer dan 183 dagen per kalenderjaar/belastingjaar/12 maandsperiode (afhankelijk van het belastingverdrag) in het desbetreffende land
• De werknemer werkt voor een werkgever die in het werkland is gevestigd
• De werknemer werkt voor een vaste inrichting die zijn werkgever in het werkland heeft

Als aan één of meerdere van bovenstaande voorwaarden is voldaan dan heeft het werkland het recht om vanaf de eerste dag belasting te heffen over het inkomen van de werknemer. De Nederlandse loonadministratie hoeft geen loonbelasting in te houden over het loon dat toerekenbaar is aan de buitenlandse werkdagen.

Als niet aan de bovenstaande voorwaarden is voldaan, dan houdt Nederland als woonland het exclusieve heffingsrecht over het arbeidsinkomen van de werknemer. De loonadministratie moet over het gehele loon van de werknemer loonbelasting inhouden.

De voorwaarden om te toetsen of het werkland belasting mag heffen over (een deel van) het arbeidsinkomen van de werknemer moet je per werkland vaststellen.

Werken in een niet-verdragsland

• Voor zover het loon van de werknemer is toe te rekenen aan in het andere land gewerkte dagen en het in het andere land onderworpen is aan een belasting over het arbeidsinkomen (die het andere land heft), hoeft de Nederlandse werkgever/inhoudingsplichtige geen Nederlandse loonbelasting in te houden.

Dat het loon onderworpen is aan een buitenlandse belasting, betekent niet dat dat land daadwerkelijk belasting moet heffen. Als bijvoorbeeld het werkland een (hoge) belastingvrije som (dus een vrijstelling) kent, is het loon wel onderworpen aan een belasting, maar kan het zijn dat de werknemer geen belasting betaalt.

Het is lastig te bewijzen dat loon is onderworpen aan een buitenlandse belasting. Soms kan een aanschrijving van een buitenlandse belastingdienst hierbij helpen. In ieder geval valt het loon onder de buitenlandse belasting als die belastingdienst een belastingaanslag oplegt over het deel van het arbeidsinkomen dat hoort bij de in het buitenland gewerkte periode.

Let op: bij kortdurende uitzendingen (minder dan dertig aaneengesloten dagen) is het aan te raden in de Nederlandse loonadministratie door te gaan met het inhouden van Nederlandse loonbelasting. Enerzijds komt dit de administratieve afhandeling ten goede, anderzijds geldt voor de werknemer een ‘verzwaarde’ bewijslast. Hij kan pas een vrijstelling van Nederlandse belastingen claimen in zijn aangifte inkomstenbelasting als hij kan bewijzen dat zijn arbeidsinkomen was onderworpen aan een buitenlandse belasting. Als de werknemer dat niet kan bewijzen en de werkgever heeft geen loonbelasting ingehouden, dan is het waarschijnlijk dat deze werknemer Nederlandse belasting betaalt op aanslag (dat wil zeggen: nadat de Belastingdienst de aanslag heeft vastgesteld).

Dagenbreuk toepassen in de Nederlandse loonadministratie

Een Nederlandse werkgever heeft vastgesteld dat het inkomen van een werknemer slechts deels in Nederland belast mag worden volgens het belastingverdrag. Dan moet hij vaststellen over welk deel van het inkomen hij dan wel loonbelasting moet berekenen. Dit noemen we het toepassen van de dagenbreuk in de salarisadministratie. Daarbij geldt dat het loon eerst moet worden toegerekend aan het land of de landen en dat op het restant van het loon de Nederlandse loonbelasting moet worden ingehouden. Dit geldt ook als sprake is van een nettoloon. Dan moet je eerst toewijzen en dan het resterende deel van het nettoloon bruteren waarvan de heffing is toegewezen aan Nederland. Het is belangrijk deze volgorde (eerst toewijzen en dan bruteren) aan te houden omdat als dat niet gebeurt er te veel belasting in dat land wordt betaald.

Buitenlandse loonbelasting

Om de verplichtingen van de Nederlandse werkgever in kaart te brengen kan de werkgever contact opnemen met de collega’s in het werkland of met een specialist op het gebied van internationale loonbelasting.

Sociale zekerheid

Een inwoner van Nederland is onderworpen aan het Nederlandse sociale zekerheidsstelsel. Daarom moet de loonadministratie over het volledige loon premies berekenen, inhouden van het loon van de werknemer en afdragen aan de Belastingdienst.

Werkzaam binnen de EU/EER

Binnen de Europese Unie en de Europese Economische Ruimte (de EU en EER) regelt verordening EU 883/2004 in welk land een werknemer exclusief (dus uitsluitend) onderworpen is aan het sociale zekerheidsstelsel. Deze verordening kan de Nederlandse nationale bepalingen opzijzetten.

De verordening bepaalt voor een inwoner van Nederland die enkel een Nederlandse werkgever heeft en in meerdere landen van de EU en EER werkt, dat de werknemer in Nederland exclusief sociaal verzekerd is. De Nederlandse sociale wetgeving is hierbij geldig en de werkgever moet Nederlandse sociale zekerheidspremies afdragen. Het is aan te raden een verklaring van de Nederlandse Sociale Verzekeringsbank te vragen die bevestigt dat het Nederlandse sociale zekerheidsstelsel exclusief van toepassing is op de werkzaamheden van de werknemer. Dit is een zogeheten A1-verklaring. Het ontvangende land moet een afgegeven A1-verklaring respecteren.

Werkzaam in landen buiten de EU/EER

Werkt de werknemer (ook) in andere landen dan de EU en EER, dan gelden gecompliceerde regels. Als hoofdregel kun je aanhouden dat in de Nederlandse salarisadministratie de Nederlandse sociale zekerheidspremies over het gehele arbeidsinkomen moeten worden berekend. Je kunt nagaan of er ook nog buitenlands sociale zekerheidsstelsels van toepassing zijn op de werknemer.

Allocatie (toewijzen) van arbeidsinkomen

Hoe gaat de allocatie van arbeidsinkomen aan werkdagen in de praktijk?

De Nederlandse werkgever moet op maandbasis vaststellen op welke dagen de werknemer in welk land werkt. Hij past een dagenbreuk toe op het belastbaar loon om te berekenen over welk deel van het arbeidsinkomen van de werknemer hij Nederlandse loonbelasting moet inhouden.

het belastbare maandloon in Nederland waarover de werkgever daadwerkelijk loonbelasting moet berekenen en inhouden, bedraagt:

• het aantal Nederlandse werkdagen gedeeld door het totaal aantal werkdagen, vermenigvuldigd met het loon. Met ‘loon’ wordt hier bedoeld het 100% belastbaar loon, oftewel het brutoloon van de werknemer minus aftrekposten (zoals pensioenpremie) plus bijtellingen (bijvoorbeeld privégebruik van de auto van de zaak).

Voor de allocatie van bijzondere bestanddelen van het inkomen van de werknemer zoals vakantiegeld of een bonus geldt in zijn algemeenheid dat je de dagenbreuk moet toepassen voor de periode waarvoor het belonings­bestanddeel is toegekend.

De allocatie van een op aandelen gebaseerd bonusplan is ingewikkeld. Het is aan te raden daarover contact op te nemen met een specialist op het gebied van internationale loonbelasting en sociale zekerheid.

Als hoofdregel geldt dat je eerst het arbeidsinkomen toewijst voordat je een eventuele brutering toepast.

Voorbeeld

Een inwoner van Engeland werkt in februari 2021 in de volgende landen:

• 12 dagen in Nederland
• 2 dagen in Engeland
• 5 dagen in België
• 1 dag vakantie

Zijn maandloon bedraagt € 2.000,-.

Het loon waar in Nederland loonbelasting over moet worden berekend is:

12 / (12+2+5) * € 2.000,- = € 1.263,-

Vakantiedagen tellen dus niet mee voor de bepaling van de ‘allocatiebreuk’. Als een werknemer ziek is, dan moet de dag worden toegerekend aan het land waarin hij normaal gesproken gewerkt zou hebben.

Kunnen wij je helpen?

Als een werknemer die inwoner van Nederland is in verschillende landen werkt, is het belangrijk om het verschil tussen sociale zekerheid en belasting goed in de gaten te houden. Heb je vragen over bovenstaand artikel? Neem dan contact op met één van onze adviseurs arbeidsrecht. Zij denken graag met je mee!